piątek, 19 kwietnia 2013

"Glaca w słońcu błyszczy, jakby kombajn kosił"

Wikul uczy się anatomii. Najważniejsze części ciała (głowa, pupa, ręce, nogi, uszy itp.) zna już od dawna – teraz przeskoczyłyśmy na wyższy level (czyli: łydki, kostki, kolana, czoło, łokcie…). Ostatnio wprowadziłam słowo „łysy”.
– Zobacz Wikulku, Prosiaczek jest łysy, a Kłapouszek ma grzywę. Prosiaczek nie ma włosów, jest łysy. Kłapouszek ma włosy – tutaj ma grzywę.
– Tuuu?
– Prosiaczek jest łysy.
– Tuuuu?
– Kłapouszek ma grzywę.
– Tuuuu?
– Prosiaczek jest łysy.
– Tuuuu?
– Kłapouszek ma grzywę.
(I tak 15 razy).
Idziemy sobie jakiś czas później parkową alejką, ptaszki śpiewają, słoneczko świeci. Nagle Wikul staje jak wryty na środku chodnika. Łapie się za brzuch, pochyla do przodu i… zaczyna głośno, bardzo głośno się śmiać. A przy tym pokazuje łapką przed siebie i woła:
– Tuuu! Hahaha! Tuuu!
Alejką w naszą stronę zmierza wielki, ŁYSY byczek, normalnie szafa dwa na dwa, ze złotym łańcuchem na szyi i glacą błyszczącą w słońcu.
To cudownie, że moje wspaniałe dziecko zrozumiało, co to znaczy, że ktoś jest łysy, ale wolałabym, by w pewnych sytuacjach zachowało wiedzę dla siebie…

1 komentarz:

  1. Na to nie licz. Wie, to całemu światu zaprezentuje swoją wiedzę :-)

    OdpowiedzUsuń

Ponoć milczenie jest złotem... ale w naszym królestwie preferujemy srebro. I gadulstwo :-)